st laurent 1Dankzij een producent in de Pfalz is dit ras in Duitsland behouden gebleven. Het beleeft nu een tweede jeugd. 

Geschiedenis

De herkomst van de Saint Laurent is onduidelijk. De Elzas? Een ander deel van Frankrijk? Zijn naam kreeg deze blauwe druif mogelijkerwijs van de kalenderheilige Sint Laurentius, die overigens de schutspatroon is van de koks. Zijn naamdag – 10 augustus - valt in de regel samen met het begin van de rijping van de St. Laurent. Lange tijd werd hij aangezien als variant van de Spätburgunders, maar recentelijk heeft hij erkenning gekregen als zelfstandig druivenras. St. Laurent kent tegenwoordig zijn grootste aanplant in Oostenrijk. Eind jaren zestig was de laatste stok St. Laurent op een haar na uit Duitsland verdwenen, maar gelukkig is het anders gelopen. Het ras heeft een renaissance beleefd en de aanplant ervan neemt gestaag toe. Rheinhessen en de Pfalz nemen beide ongeveer de helft van de totale Duitse aanplant voor hun rekening. Ze hebben ieder 300 hectare; in heel Duitsland staat 670 hectare. Verdere uitbreiding daarvan ligt in de lijn der verwachting.

In de wijngaard

St. Laurent loopt vroeg uit en is daardoor gevoelig voor nachtvorst in mei. In koele wijngaarden blijft de zuurgraad echter op een te hoog niveau steken. Diepe bodems zijn even geschikt als kalkhoudende. Om vroege rotting van de trossen te voorkomen is een goede beluchting belangrijk. Bij een wat langere hangtijd in het najaar kan de zuurgraad van 8 tot 10 promille nog wat gereduceerd worden.

Van druif naar wijn

Most met veel suiker, goed extract en zuren maakt het mogelijk om krachtige en tegelijk fris fruitige rode wijnen te maken. Hogere kwaliteiten worden ook in barrique opgevoed. St. Laurent wijnen zijn mooi dieprood van kleur. De aroma’s doen denken aan vlierbessen en wilde kersen.

In het glas

Omdat wijnboeren de druif meestal als prestigieus sluitstuk van hun rode wijnaanbod beschouwen, hebben wijnen van St. Laurent meestal een ambitieus kwaliteitsniveau. Dat maakt ze geschikt voor bijzondere gelegenheden. Afhankelijk van hun fruitigheid en concentratie passen ze bij lichtere, dan wel krachtiger gerechten tot wild en rijpe kaas aan toe.